"ิอยากเป็นนักใช่ไหมเมียกูเนี่ย" ไม่พูดอะไรต่อชานยอลคว้าคอคนตัวเล็ก พร้อมแนบปากชิดปากจองคนตัวเล็กอย่างไม่รอช้า ไอ้ปากเล็กๆที่เอาเเต่บ่นไม่หยุดทำให้เค้าอย่าจะกัดเสียให้ขาด จูบที่เเบคฮยอนใจเริ่มเต้นจังหวะเพราะนอกจากจูบชานยอลยังคงลูบขึ้นลูบลงอย่างหื่นกระหายพร้อมแทรกปลายลิ้นเข้าไปภายในโพรงปากเล็ก มันไม่ได้อ่อนโยนเเต่อย่างใด ถึงจะเป็นอย่างนั่นคนตัวเล็กก็พยายามจะจะตอบสนองคนตรงหน้าอย่างไม่ลดความพยายามเเต่อย่างใด ร่างกายของทั้งคู่กับบดเบียดแนบร่างเข้าหากัน ยิ่งจูบยิ่งเกิดอารมณ์
ชานยอลเลื่อนริมฝีปากต่ำลงไปที่ลำคอ ไล่งับไปทั่วอย่างหิวกระหาย เค้าไม่สงสัยเลยที่ทำไมถึงได้รู้สึกหมั้นเขี้ยวเเบคฮยอนทถกครั้งที่เจอหน้า คงเป็นเพราะคนตัวเล็กมีผิวที่ดูจะหน้าบีบนั่นเเหละ ยิ่งไซร้ก็ยิ่งหอม โชคดีที่ชานยอลขับรถคันนี้มา ไม่งั้นมีหวังจะไม่สนุกๆเเน่ เพราะมันเเคบ
"อ่าสส์..เฮียหนูเสี่ยว"
คนตัวเล็กครางออกมาเบา ๆ ตอนที่ชานยอลดันไปสะกิดหัวนมเล็กผ่านเสื้อ ไม่รู้เราะเหตุใดถึงทำให้คนตัวเล็กไวต่อสัมผัสที่ชานยอลมอบให้ไวเป็นพิเศษ สงสัยเป็นเพราะโดนชานยอลเเกล้งละมั้ง
"อ่าส์.... เอนเบาะดูกูไม่ถนัด" เสียงทุ้มเอ่ยสั่งคนตัวเล็กที่นั่งบิดเร้าอย่างกับกุ้ง
“เฮียยยอืมม…” เเบคฮยอนครางเสียงหลง พร้อมเชิดหน้านิด ๆ จิกปลายเท้ากับที่รองเท้าผ้าใบคู่เก่าหวังระบายอารมณ์ที่ถูกคนตรงหน้ามอบให้หน้าอกเล็กแอ่นขึ้นอัตโนมัติเมื่อถูกมือหนาบี้หัวนมเล่นอยู่
“อืม ถ้ารู้ว่ามึงหวานแบบนี้กูฟัดนานล่ะ”
“ใช่ป่ะ ..อ่าส์..หนูก็อ่อยตั้งนานเเล้วเฮียมัวเเค่เล่นตัว อ่าสส์…” คนตัวเล็กตอบอย่างกวนประสาท
"ซื้ดดด.." ชานยอลซี้ดปากครางออกมาเสียงพร่า
“เสียงเฮียกร้าวใจมากเลย หนูไม่ไหวแล้วเนี่ย อ๊ะ”
ชานยอลรีบปลดเข็มขัดกับกางเกงของตัวเองออก ก่อนปลดดึงลูกชายออกมา แบคฮยอนตาโตรีบเขยิบถอยหนี เพราะไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้
"เชี้ยยย !!มันใหญ่จังว่ะ"คนตัวเล็กยกมือดันออกคนเป็นพี่เชิงว่า'หยุดหนูยังไม่พร้อมนะเฮียใจเย็น' ชานยอลถึงกลับเลิกคิ้วมองหน้าเด็กเเรดที่อยู่ดีๆก็ถอยหนีเค้า
"อะไรของมึงอีก"
"เฮียคือโค้ยมันใหญ่ไปอ่ะ หนูว่าหนูไม่ไหว"
"มึงเปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ได้เเล้ว " ชานยอลกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเเยกขาเรียวของเเบคฮยอนออกอีกครั้ง
“เดี่ยว!! เฮียอย่าพะ...อ๊ะ!” เเบคฮยอนพยายามร้องห้ามเเต่ไม่ทันเเล้วชานยอลยัดมันลงครึ่งทางอย่างไม่รอช้าเอาซะน้ำตาไหลทันที่ทีส่วนนั้นยัดเค้ามา
"อ๊าส์..แน่นว่ะ"
"เฮียไม่เอาเเล้ว..อือออ..หนูเจ็บ"คนตัวเล็กส่ายหน้าพรืดเมื่อความเจ็บกำลังเล่นงานเค้า
"ไม่ทันล่ะไหนมึงบอกอยากเป็นเมียทนหน่อย..ซื้ดดด"
"อ๊ะ..อ๊า..เฮีย..หนูเจ็บ..เอาออก"
ชานยอลค่อยขยับสะโพกอย่างเนิบนาบพร้อมกดจูบที่ปากเพื่อสร้างอารมณ์ให่กับคนตัวเล็กใหม่อีกรอบพอความเจ็บปวดเริ่มจางลง จากจังหวะช้าเริ่มเปลี่ยนเขาจัดการเด้งสะโพกรัว ๆเเละ เร็ว ๆ จนคนตัวเล็กร้องเสัยงหลงครางไม่เป็นภาษา
"อ่าส์..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ"
"อ่าาาา"
"อ่าส์...อ๊าาา..อืม..อ๊ะ ..อ๊ะ"
“อ๊า พี่เฮียหนูไม่ไหวเเล้ว”
และแล้วคนตัวเล็กก็มาถึงฝั่งฝันเสียบหอบแฮก ซบหน้ากับอกขอชานยอลด้วยความเมื่อยล้าเเต่ดูท่าศึกนี้จะอีกนานเพราะคนตัวสูงยังไม่เสร็จเลย
"เหนื่อยไงมึงอ่ะ"
"เฮียถ้าจะเเทงกันไม่ปราณีขนาดนี้นะ"
“หึๆ มานี่มึงอ่ะ”
“จะทำอะไรอ่ะ”เเบคฮยอนมองหน้าอย่างตกใจเมื่อชานยอลเปิดประตูรถพร้อมจับคนตัวเล็กคว่ำหน้าลงกับเบาะส่วนตัวเองลงไปยืนอยู่ข้างล่าง พร้อมกระเเทกเอวเข้ามาอย่างไม่ให้จังหวะ
"อ๊ะ..เฮีย..อ๊ะ ..อ๊ะ"
"อ่าสสสส์ ..แน่นจังว่ะ" เพรี๊ยะมือหนาฟาดลงที่เเก้มก้นของคนตัวเล็กจนก้นนิ่มเด้งตามมือ
อ๊าา ..เฮีย..เร็วๆเดี่ยวมีคนมาเห็น" คำพูดของคนตัวเล็กไม่ได้ทำให้ชานยอลกลัวเเต่อย่างใดเลย เเต่เค้ากลับยกยิ้มที่มุมปากอีกยังกระเเทกเข้าอกอย่างเต็มเเรง
"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..หนูจะเสร้จ..อือ..อีกรอบเเล้ว "
"อ๊าส์.. พร้อมกูนะ.. ซื้ดดด"
"อ๊าาาาา อ๊ะ..อ๊ะ อ๊าาสสส" น้ำสีขาวขุ่นถุกพ่นเข้ามาในช่องทางหลังของตัวเล็กพร้อมกลับเเรงกระเเทกอีกสองสามทีก่อนจะค่อยๆถอนออก เเล้วหยิบกระดาษทิชขูขึ้นมาทำความสะอาดของตัวเองเเละของคนตัวเล็ก
“ไงสมใจมึงเเล้วนะ เป็นเมียกุสมบรูณ์แบบหึๆ”
เสียงหอบของคนตัวเล็กเรียกรอยยิ้มของชานยอลไม่น้อยก่อนจะจัดการใส่เสื้อผ้าให้อย่างเรียบร้อย
“ถ้าหนูรู้ว่าเฮียจะโค้ยใหญ่เเบบนี้หนูไม่กล้าอ่อยหรอก เเบบนี้ขี้ไม่ต้องเเบ่งเลยนะเฮีย”
"มึงช้าไปล่ะ ฮ่าๆ"
"คืนนี้นอนบ้านกูนี่เเหละ กุขี้เกลียดเลยไปส่งมึงล่ะอยากพัก"
“งั้นหนูว่าเรากลับกันดีกว่า”
............................................
มีต่อเด้อไปอ่านในเด็กดีเลย
